MIESZANKI ROŚLIN BOBOWATYCH GRUBONASIENNYCH ZE ZBOŻAMI W ROLNICTWIE EKOLOGICZNYM INSTRUKCJA UPOWSZECHNIENIOWA NR 247 (PRODUKT CYFROWY)

Zapraszamy do bezpłatnego  pobrania w formie cyfrowej Instrukcji Upowszechnieniowej nr 247 - MIESZANKI ROŚLIN BOBOWATYCH GRUBONASIENNYCH ZE ZBOŻAMI W ROLNICTWIE EKOLOGICZNYM

 
Aby pobrać publikację proszę o dodanie jej do koszyka i kontynuować procedurę zamówienia

WPROWADZENIE

Jednym z ważniejszych zasiewów w gospodarstwach ekologicznych, a zwłaszcza w gospodarstwach utrzymujących zwierzęta, jest uprawa mieszanek roślin bobowatych grubonasiennych ze zbożami. Takie mieszanki są uprawiane w celu uzyskania nasion roślin strączkowych, wyprodukowania paszy treściwej o większej zawartości białka niż w ziarnie zbóż, pozyskania zielonki na paszę lub na przyoranie. Uprawa mieszanek jest zasadna ze względu na walory produkcyjne i agrotechniczne. Cechuje je szereg korzystnych oddziaływań natury strukturalnej, fizjologicznej i konkurencji między roślinami. Na skutek zróżnicowania gatunkowego komplementarnie wykorzystywane są zasoby siedliska i następuje kompensacyjny wzrost i rozwój uprawianych gatunków. Zróżnicowana budowa morfologiczna komponentów, różna ich zdolność do pobierania wody i składników pokarmowych oraz zdolność do wiązania azotu z powietrza przez bakterie żyjące w brodawkach korzeniowych powodują, że mieszanki plonują zwykle wierniej niż siewy czyste, zwłaszcza w nieco gorszych warunkach siedliskowych. Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe komponentów mieszanki przypada w różnych okresach, w związku z tym konkurencja o nie w łanie jest słabsza, a ponadto komponenty mieszanki lepiej wykorzystują warunki siedliskowe. Przyczynia się do tego różna zdolność gatunków do pobierania wody i składników pokarmowych w kolejnych fazach rozwojowych roślin oraz zjawisko allelopatii.
W takich uprawach ograniczone jest rozprzestrzenianie się chorób i szkodników, a konkurencja z chwastami jest skuteczniejsza. Jest to efekt występowania w mieszankach biologicznych mechanizmów ograniczenia chorób. Wynika to ze zmniejszenia ilości i rozrzedzenia tkanki gatunku podatnego na daną chorobę i z działania roślin gatunku odpornego jako barier fizycznych dla rozprzestrzeniającego się materiału zakaźnego w łanie.
Uprawa roślin strączkowych o wiotkich łodygach ze zbożami ogranicza ich wyleganie, co ułatwia zbiór mechaniczny. Ponadto istotne znaczenie stanowią walory paszowe plonu oraz wartość stanowiska dla roślin następczych i dlatego są one pożądanym ogniwem zmianowań w systemie rolnictwa ekologicznego. W ostatnich latach areał uprawy wynosił od 30 do 55 tys. ha (w roku 2019 – 25,6 tys. ha), natomiast poziom plonowania wahał się od 2,7 do 3,4 t z hektara (w roku 2019 - 2,9 t z ha).


SPIS TREŚCI

WPROWADZENIE  5

WYMAGANIA MIESZANEK  7

WYMAGANIA GLEBOWE  7

STANOWISKO W ZMIANOWANIU  8

AGROTECHNIKA  9

UPRAWA ROLI  9

WYMAGANIA POKARMOWE  9

DOBÓR KOMPONENTÓW  10

SIEW  16

PIELĘGNACJA ZASIEWÓW  17

ZBIÓR NASION  31

WARTOŚĆ PASZOWA  32

PIŚMIENNICTWO  37